معرفی کتاب

این کتاب در کتابخانه شهید ملک زاده (جنب هیئت) موجود است

صحیفة سجادیه، کتابی است که لفظش از کلام پروردگار فروتر و از آن چه آفریده به آن لب بگشاید، برتر است؛ به خاطر اوج بلاغت تعبیر و گوارایی بیان و برجستگی توضیح و برتری توصیف و نیکی سبک و نیکویی فصاحت و فراوانی لفظ؛ زیرا در حالی که تار آن از انوار وحی و نبوت است و پود آن از پرتو های علوم امامت و چارچوبش از استحکام عصمت است.

از دیباچة نسخه های متداول صحیفة سجادیه بر می آید که شمار دعاهایش، «75» دعاست؛ ولی به روایت محمدبن احمد مطهری، «54» دعا در آن دیده می شود. بنابراین، صحیفه از «21» دعا، خالی است. صحیفه های دیگری نیز تألیف شده که دعاهای آن حضرت علیه السلام را جمع آوری کرده و در بعضی از آنها، دعاهای افتاده را ذکر نموده اند.

دعاهای امام سجاد علیه السلام، دارای دو جنبة کاملاً مرتبط و متکامل می باشند: یکی جنبة عبادی و دیگری اجتماعی که با جریان حرکت اصلاحی امام علیه السلام در آن شرایط سخت، همسویی دارد.

صحیفه، دارای شیوه ای ابتکاری در رساندن معارف الهی و مفاهیم اصیل اسلامی به دل های تشنه و قلب های شیفته است؛ تا تشنگان معرفت، از ثمراتش بهره مند و از آب گوارایش، سیراب شوند.

این روش تربیتی، نمونه ای والاست که امام سجاد علیه السلام، با الهام گرفتن از سیرت های پیامبران و سنت های فرستادگان، آن گونه که خداوند سبحان امر فرمود، در آن وضعیت انفجارآمیز از محنت ها و انباشته از فاجعه ها، پایه نهاد.

این روش، یک برنامه ریزی صحیح برای بازسازی درونی و منظم ساختن روابط اجتماعی و اقتصادی جامعه است. از خداوند عزوجل یاری می جوییم و توفیق راه صواب را می طلبیم؛ زیرا که بازگشت همه، به سوی اوست.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی حوزه

متن عربی و ترجمه فارسی دعای 19 صحیفه سجادیه ؛ در طلب باران بعد از خشکسالی


وَ کَانَ مِنْ
دُعَائِهِ، عَلَیْهِ السَّلامُ عِنْدَ الاسْتِسْقَاءِ بَعْدَ الْجَدْبِ:


اللَّهُمَّ اسْقِنَا
الْغَیْثَ، وَ انْشُرْ عَلَیْنَا رَحْمَتَکَ بِغَیْثِکَ الْمُغْدِقِ مِنَ
السَّحَابِ الْمُنْسَاقِ لِنَبَاتِ أَرْضِکَ الْمُونِقِ فِى جَمِیعِ الاْفَاقِ.

وَ امْنُنْ عَلَى عِبَادِکَ بِإِینَاعِ الثَّمَرَةِ، وَ أَحْیِ
بِلادَکَ بِبُلُوغِ الزَّهْرَةِ، وَ أَشْهِدْ مَلائِکَتَکَ الْکِرَامَ السَّفَرَةَ
بِسَقْیٍ مِنْکَ نَافِعٍ، دَائِمٍ غُزْرُهُ، وَاسِعٍ دِرَرُهُ، وَابِلٍ سَرِیعٍ
عَاجِلٍ.

تُحْیِى بِهِ مَا قَدْ مَاتَ، وَ تَرُدُّ بِهِ مَا قَدْ فَاتَ وَ
تُخْرِجُ بِهِ مَا هُوَ آتٍ، وَ تُوَسِّعُ بِهِ فِى الْأَقْوَاتِ، سَحَابا
مُتَرَاکِما هَنِیئا مَرِیئا طَبَقا مُجَلْجَلا، غَیْرَ مُلِثٍّ وَدْقُهُ، وَ لا خُلَّبٍ
بَرْقُهُ.

اللَّهُمَّ اسْقِنَا غَیْثا مُغِیثا مَرِیعا مُمْرِعا عَرِیضا
وَاسِعا غَزِیرا، تَرُدُّ بِهِ النَّهِیضَ، وَ تَجْبُرُ بِهِ الْمَهِیضَاللَّهُمَّ اسْقِنَا سَقْیا تُسِیلُ مِنْهُ الظِّرَابَ، وَ تَمْلَأُ
مِنْهُ الْجِبَابَ، وَ تُفَجِّرُ بِهِ الْأَنْهَارَ، وَ تُنْبِتُ بِهِ
الْأَشْجَارَ، وَ تُرْخِصُ بِهِ الْأَسْعَارَ فِى جَمِیعِ الْأَمْصَارِ، وَ
تَنْعَشُ بِهِ الْبَهَائِمَ وَ الْخَلْقَ، وَ تُکْمِلُ لَنَا بِهِ طَیِّبَاتِ
الرِّزْقِ، و تُنْبِتُ لَنَا بِهِ الزَّرْعَ وَ تُدِرُّ بِهِ الضَّرْعَ وَ
تَزِیدُنَا بِهِ قُوَّةً إِلَى قُوَّتِنَا.

اللَّهُمَّ لا تَجْعَلْ ظِلَّهُ عَلَیْنَا سَمُوما، وَ لا تَجْعَلْ
بَرْدَهُ عَلَیْنَا حُسُوما، وَ لا تَجْعَلْ صَوْبَهُ عَلَیْنَا رُجُوما، وَ لا
تَجْعَلْ مَاءَهُ عَلَیْنَا أُجَاجا.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ ارْزُقْنَا
مِنْ بَرَکَاتِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ، إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَى ءٍ قَدِیرٌ.


ترجمه دعاى نوزدهم از صحیفه سجادیه: دعاى آن حضرت (علیه السلام) در
طلب بارانخداوندا، ما را به باران سیراب کن، و رحمت خویش را بر ما بگستر. در
همه جاى زمین براى گیاهان زیبا و خوش منظر ابرى بارنده روانه کن.

و به رسیدن میوه ها بر بندگان خود منّت گذار، و زمینهاى مرده را به
شکفتن شکوفه ها زنده گردان، و فرشتگان گرامى و نویسندگان را حاضر آور. بارانى سودمند،
پیاپى در همه جاى، درشت، شتابان و زود.


تا هر چه مرده است بدآن زنده کنى، و هر چه در گذشته باز گردانى، و
آنچه روییدنى است بیرون آرى، و روزى ها را فراخ گردانى، از توده برى برهم، گوارا و
خوش، که چون چترى سایبان شود و غرش رعد از آن به گوش ‍ آید، نه چندان که به ویرانى
انجامد یا برق به فریب خندد و ابر نگرید.

خدا ندا! ما را سیراب کن به بارانى که به فریاد ما برسد، گیاهان را
برویاند، پهن و فراخ و بسیار که گیاه نورسته را بالان و خرم و نهال پژمرده و شکسته
را بدان برومند سازد.


خداوندا! ما را سیراب گردان بارانى فرست که آب از تپه ها سرازیر شود،
و چاهها را بدان پرآب کنى، و جویها را بشکافى، و درختان را برویانى، و نرخها را در
همه شهرها ارزان کنى، و چهارپایان و دیگر خلق را نیکو حال گردانى، و روزى هاى
پاکیزه را بر ما فراخ سازى، و کشت ما را برویانى، و پستانها را پر شیر کنى، و بر
نیروى ما بیفزایى.

خدایا مبادا که از سایه ابر بر ما باد گرم وزد و سردى آن را بر ما
شوم باشد، و ریزش آن ب ما مهلکه و عذاب شود و آب آن به کام ما تلخ گردد.

خدایا درود بر محمد و آل او فرست، و از برکات آسمانها و زمین ما را
برخوردار گردان که تو بر هر چیز توانایى.